شهید امر به معروف ....

کانال تلگرام:SHahidAliKHalili@

شهید علی خلیلی در سال 1371 ، در تهران متولد شد و تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد.
او پس از اخذ مدرک دیپلم ، وارد حوزه علمیه امام محمد باقر (علیه السلام) شد.
علی خلیلی همچنین، به عضویت موسسه فرهنگی- دینی بهشت در آمده و یکی از 350 مربی موفق آن مؤسسه شد.
 
*نکته جالب اینکه حدود دو سال قبل از شهادت علی خلیلی ، یکی دیگر از مربیان این مؤسسه به نام * حسین صحرایی* نیز به  مقام والای شهات  نایل شده بود
 

 **  شرح درگیری **

 
نیمه شعبان دو سال پیش به نظرم ساعت دوازده شب بود که می‌خواستیم دو نفر از دوستانم را به خانه‌‌شان در خاک سفید برسونم که دیدیم پنج، شش نفر در حال اذیت دو خانم هستند و به زور می‌خواستند او را سوار ماشین کنند.
دوستان من  سن‌شان  پایین بود (اون موقع سوم راهنمایی بودن)جلو نرفتند اما من رفتم تذکر دادم و گلاویز شدیم و یکدفعه چاقویی که نمی‌‌دانم از کدام طرف، نثار ما شد.
 چاقو به ناحیه گردنم و شاهرگ خورده بود،  من همان جا افتادم و رفقایی که زده بودن همه فرار کردند،من نیم ساعتی در خیابان افتاده بودم .
بعد از نیم ساعت . 
دو نفر؛ مسافر بودن، بچه های شمال بودن  داشتن رد میشدن از اونجا مارو سوار کردند و بردن اورژانس فلکه سوم تهرانپارس ؛ ساعت دوازده و نیم بود که دکتر ها به دوستان گفته بودن که اگر تا نیم ساعت دیگر مریضتان را به یک بیمارستان مجهز نرسانید  جان به جان آفرین تسلیم می‌کند..«دوستان بیست و شش بیمارستان دیگر هم پی گیری کردنداما هیچ کدام پذیرش مارو قبول نمیکردند ،شاید چون حالم وخیم بود..تا اینکه بالاخره ساعت پنج در بیمارستان عرفان عملم کردند و 🌸متآسفانه زنده موندیم🌸.بعد از عمل دو روزی در کما بودم..سکته مغزی کرده بودم.
.تمام خون بدنم خالی شده بود..
 
* ایشان با بیان اینکه ضارب نیز به دلیل در اختیار داشتن شماره پلاک اتومبیلش به زندان افتاد گفت:
 
 مدت زیادی گذشت و ما چهار الی پنج ماه بعد به دادگاه رفتیم که سردار نقدی نیز حضور داشتند و من دیدم وکیلی گرفته‌اند و خود ایشان پیگیر کارها بودند.
در دادگاه یکی از آن افراد به سه سال زندان و بقیه نیز که همدست بودند به 👈شصت الی هفتاد ضربه محکوم شدند اما همه آن‌ها به قید وثیقه آزاد هستند.
.. البته ناگفته نماند دکتر دستجردی نیز تشریف آوردن و هزینه بیمارستان را حساب کردند...
 
☀️هیچکس پشت آدم نیست....فقط خدا هست...اون موقع هم که رفتم زدم امیدم به کسی نبود...برای لبخند آقا رفتم 
او گفته بود که اسم کارش را امر به معروف نمی‌گذارد بلکه آن اقدام را دفاع از ناموس می‌داند و به گفته وی دفاع از ناموس بر هر مسلمانی واجب است..